σμυριδώνω

Ν

επιχρίω με σμυριδόσκονη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σμύριδα. Η λ., στον λόγιο τ. σμυριδῶ, -όω, μαρτυρείται από το 1876 στο περιοδικό Βύρων].